اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

روز 13 آبان، یادآور حوادث مهمی است که در شکل گیری انقلاب اسلامی و بیرون راندن مظهر استکبار یعنی آمریکا از ایران است .با مروری ر تاریخ میتوانیم بر رویدادهای این روزتامل کنیم در اولین مورد آن  در روز 13 آبان 1343، مأموران رژیم شاه، حضرت امام خمینی(ره) را در قم دستگیر و به دستور آمریکا، به ترکیه تبعید کردند. و دومین رویداد تاریخی این روز که بر آتش انقلاب اسلامی به  رهبری امام خمینی و پاره شدن طومار نظام شاهنشاهی در این کشور منجر شد روز 13 آبان 1357، بود که دانش آموزان تهرانی در اعتراض به دخالت های آمریکا در ایران، راه پیمایی کردند، ولی دژخیمان رژیم شاه، به آنان حمله کرد و آنان را به خاک و خون کشید. و سپس آخرین مناسب این که برای همیشه در تاریخ این کشور واین ملت ثبت خواهد شد ،13 آبان 1358، میباشد که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، لانه ی جاسوسی آمریکا را در تهران تسخیر کردند و جاسوسان آمریکایی را به گروگان گرفتند. بدین ترتیب، مبارزه ی ضد آمریکایی مردم ایران، ابعاد جدیدتری پیدا کرد. بنابراین، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، این روز را به روز «ملّی مبارزه با استکبار»  نام گذاری کردند. امام خمینی درباره فرمودند :اولین‌ قدم‌ هر مبارزه‌ای‌، ارزیابی‌ این‌ است‌ که‌ این‌ مبارزه‌ می‌شود یا نمی‌شود وشما ثابت‌ کردید که‌ نه‌، می‌شود با آمریکا هم‌ طرف‌ شد، می‌شود که‌ لانه‌ ‌جاسوسی‌ آمریکا را هم‌ تصرف‌ کرد و می‌شود جاسوس‌های‌ آمریکایی‌ را هم ‌گرفت‌ و نگهداشت‌ و حفظ‌ کرد. شما این‌ را به‌ دنیا ثابت‌ کردید. آن‌ عظمتی‌ که‌ ازآنها به‌ واسطه‌ی‌ تبلیغات‌ زیادی‌ که‌ داشتند و در دنیا سایه‌ افکنده‌ بود، که‌ ابرقدرت‌ است‌ و کسی‌ حق‌ حرف‌ زدن‌ ندارد، آن‌ شکست‌.

بله میشود با نعمت ولایت فقیه و با درایت های مقام معظم رهبری، امام خامنه ای  منطقه جنوب غربی آسیا (خاورمیانه) را برای آمریکا به جهنم و باتلاقی عظیم تبدیل کرد و با قدرت گیری جبهه مقاومت معادلات منطقه را برای آمریکا و آمریکاخواهان به نفع خود تغییر داد انشاالله. وبا قدرت شعار مرگ بر آمریکا سر داد.

                           

رکورد دار مرگ ومیر در ایران

همانطور که مشاهده میکنید متاسفانه پراید رکوردار مرگ ومیر در کشور میباشد  

   

                                                       

پیام امام خوبیها

                                                                                                      

                                                   بسم الله الرحمن الرحیم           

من طى سالیان دراز, خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم

که اکنون , این روزها به حملات وحشیانهء خود به برادران و خواهران 

فلسطینى شدت بخشیده است

و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطینى پیاپى خانه 

و کاشانه ایشان را بمباران مى کند.

من از عموم مسلمانان جهان و دولت هاى اسلامى مى خواهم که براى کوتاه کردن

دست این غاصب وپشتیبانان آن , به هم بپیوندند.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

روح الله الموسوی الخمینی

سوالی که رهبری آن را سوال عجیب قلمداد میکند

^{یکی از سوالات کلیشه ای اکثر جوانان و نخبگان کشور  از خود میپرسند  چرا سرعت علمی ایران و ایالات متحده آمریکا به هیچ عنوان قابل قیاس نمیباشد و ایالات متحده یک سرعت خیره کننده در تولید علم در سطح جهان دارد ، با اندکی تامل جواب سوال خود را در خواهیم یافت ،جهان در 100 سال گذشنه جنگ های جهانی اول و دوم را تجربه کرده است و اکثر کشورها اروپایی و آسیایی در گیر این جنگ بودند وسپس به باسازی بعد از جنگ   کشورهای خویش پرداختند ، در این بین تنها کشوری که ذره ای جنگ به داخل مرزهای ژئوپلتیکی خود راه نداد  ،آمریکا بود و به این ترتیب از دیگر کشورها پیشرفته تر شد به علاوه این ایالات متحده امریکا به عنوان مظهر تمام عیار استکبار ، شروع به یغما و چپاول کردن منابع کشورها میکند و نخبگان این  کشورها را با وعده های اغوا انگیز آنها را راهی کشور آروزهایشان میکرد و صد ها مود دیگر باعث شد ایالات متحده آمریکا گوی سبقت را از دیگر کشورها برباید .}

^{اما بهتر است  این سوال را از رهبر عزیزمان امام خامنه ای (مدظلله العالی)  به عنوان چراغ راهنمای این کشور در میان دریای پر تلاطم  جهان میباشد بپرسیم .}

              سوال )      سرعت پیشرفت علمی را در ایران بیشتر میدانید، یا در امریکا؟

این سؤال خیلی عجیبی است. امریکاییها سالهای متمادی است که در زمینه‌های علمی تلاش میکنند. در آن سالهایی که امریکاییها در زمینه‌های علمی، آزادانه با امکانات ملی خودشان و امکاناتی که از کشورهای دیگر به غارت می‌بردند، دانشمند تربیت میکردند و پیشرفت علمی مینمودند، ملت ما در زیر یوغ رژیمی بوده که با ایجاد اختناق، با وابستگی، با فساد سیاسی و با فساد اخلاقی، اجازه نمیداده که دانشمند ایرانی حتّی فکر کند! توقّع دارید ما در این شرایط، در حدّ امریکا و پابه‌پای امریکا پیش برویم؟ این توقّعی زیادی است.

من این را شاید بار دیگری هم گفته باشم که این جتهای جنگنده‌ای که در زمان رژیم گذشته از امریکا خریداری کرده بودند، اگر در قطعه‌ای از آنها - که هر قطعه، گاهی خودش متشکّل از دهها قطعه است - عیبی پیدا میشد؛ یعنی یک قطعه ریز در یک مجموعه قطعه، اشکال پیدا کرده بود، امریکاییها اصلاً اجازه نمیدادند که عناصر فنّی نیروی هوایی ما، این قطعه بزرگ را باز کنند و عیب آن را بیابند و آن قطعه ریز را عوض کنند! فقط قطعه کامل - که گاهی متشکّل از دهها و گاهی صدها قطعه بود - سوار هواپیما میشد، به امریکا میرفت، عوض میشد و برمیگشت! این‌گونه رفتار میکردند.

نه تعداد دانشجو، نه کیفیّت تحصیلی، نه میدان کار، نه روحیه پرورش و تحقیق و آموزش و پژوهش، در کشور وجود نداشت. در آن شرایط، شما توقّع دارید که ملت ایران پیشرفتی کرده باشد؟

ما نوزده سال است که شروع کرده‌ایم. در این نوزده سال، مشکلات اوّلِ انقلاب و وقایع همین دانشگاه و حضور گروهکهای مسلّح و دوره جنگ را داشته‌ایم. من از این مسجد - مسجد دانشگاه تهران - خاطره‌های زیادی هم از پیش از انقلاب و هم از دوره‌های مختلف انقلاب دارم که بد نیست یکی از آنها را برای شما نقل کنم: سال پنجاه و هشت من در یکی از روزهای هفته - فکر میکنم یکشنبه یا دوشنبه - به همین مسجد میآمدم و نماز ظهر میخواندم. دانشجویان جمع میشدند، به سؤالات پاسخ میدادم و برایشان سخنرانی میکردم. در همان سال، این دانشگاه تهران، سنگر گروهکهای مسلّحی شده بود که تحت عناوین و اسمهای گوناگون، با ژ - ۳ و کلاشینکف، از داخل دانشگاه به جان مردم بیرون دانشگاه و به جان دانشجویان مسلمان افتاده بودند! یکی از روزها که در دانشگاه به‌شدّت درگیری حقیقی وجود داشت، من طبق معمول، اوّل ظهر به این‌جا آمدم. وقتی وارد دانشگاه میشدم، چند نفر دانشجو آمدند گفتند امروز خطرناک است، این‌جا نیایید. من گفتم نه؛ برنامه‌ام را تعطیل نمیکنم. لذا وارد شدم. دانشگاه خلوت بود، هیچ کس تقریباً نبود، خیلی تک و توک آدم دیده میشد؛ چون وضع خطرناکی بود. از آن مسیری که میآمدیم، دانشجویان به مسجد آمدند. شاید آن روز ده نفر در مسجد جمع نشده بودند؛ همه فرار کرده بودند. به نظرم نماز را خواندیم و رفتیم؛ یعنی ما هم در حقیقت قدری ترسیدیم. متعاقب آن، مدّتی دانشگاه تعطیل شد. شاید حدود یک سال، دانشگاه در کشور ما تعطیل بود. ببینید؛ این نوزده سال، چنین دوره‌هایی در خود داشته است؛ دوران درگیریها، دوران درس نخواندن، دوران تظاهرات و اعتصابهایی که هر روز بر دانشگاه تحمیل میشد. اثر اینها چیست؟ وقتی که دانشجو را از درس خواندن و باز بدارند، شما دلتان میخواهد شکوفایی علمی مثل برق در محیط علمی کشور به وجود آید؟ بعد هم که جنگ تحمیلی و مشکلات آن بود. البته دانشگاهها باز شده بود، کلاسها برقرار شده بود؛ اما کشور مشغول جنگ بود. ما در حقیقت اگر بخواهیم این نوزده سال را غربال کنیم، ده سال از آن در نمی‌آید. در واقع بعد از پایان جنگ، ما توانستیم به دانشگاه رسیدگی کنیم.

بنابراین سرعت پیشرفت علمی ده‌ساله ما به قدر سرعت علمی دویست‌ساله امریکا نیست؛ اما من میخواهم به شما این را بگویم که دانشجوی ایرانی، با هوشمندیاش، با ایمانش، با احساس استقلالش، با احساس عزّتی که امروز در ملت ایران و بخصوص در جوانان و دانشجویان ما هست، اگر سی سال کار کند، امید هست که به قدر صد سالِ دیگران پیشرفت کند.

تحلیل درست...

امام خامنه ای :

آنچه مهم است این است که ما تحلیل درستى از رفتار امروز غرب داشته باشیم. مواجهه‌‌ى آنها با جمهورى اسلامى ایران و با انقلاب اسلامى و با حرکت اسلامى و بیدارى اسلامى، یک بخشى از سیاستهاى کلان آنها است. سیاست کلان نظام سلطه، عبارت است از بردگى ملتها و تسلط بر سرنوشت ملتها بدون اینکه کمترین اعتنایى به مصالح ملتها و خواسته‌‌ى آحاد ملتها داشته باشند؛ این سیاست کلان استکبار است؛ به این باید توجه داشت. شعارهاى ضد آمریکایى، شعارهاى ضد غربى، شعارهاى ضد استکبار در کشور ما، ناظر به این حقیقت است. یک عده‌‌اى بمجرد اینکه شعار ضد غربى یا ضد آمریکایى مى‌‌شنوند، فوراً تصورشان این نباشد که یک کار تعصب‌‌آمیز یا بدون یک منطق فکرى دارد انجام میگیرد؛ نه، این نگاه ضد غربى و ضد آمریکایى در انقلاب اسلامى، متکى است به یک تجربه‌‌ى درست، به یک نگاه عقلانى درست، به یک محاسبه‌‌ى صحیح.

حر حسینی...

حر بالقوه زیاد است میان ما

سخت نیست 

سراز گریبان بیرون کن 

اطراف را خوب بنگر 

حر یاب باش

تا از هر حر یزیدی؛

حر حسینی بسازی....

عظیمترین مبارز و مجاهد تاریخ اسلام

مقام معظم رهبری :

از هزار و اندی آدمی که با امام حسین علیه‌السّلام، از مکه به راه افتاده، یا در بین راه به حضرت پیوسته بودند، در شب عاشورا تعدا اندکی ماندند که با مجموع آنچه که روز عاشورا خودشان را به حضرت رساندند، هفتاد و دو نفر شدند!

 این، مظلومیت است. این مظلومیت، به معنای کوچکی و ذلّت نیست. امام حسین علیه السّلام، عظیمترین مبارز و مجاهد تاریخ اسلام است؛ چون او در چنین میدانی ایستاد و نترسید و مجاهدت کرد. اما این انسان بزرگ، به قدر عظمتش، مظلومیت دارد. همان‌قدر که بزرگ است، همان قدر هم مظلوم است؛ و با غربت هم به شهادت رسید. فرق است بین آن سرباز فداکار و انسان پرشوری که به میدان نبرد میرود؛ مردم به نام او شعار میدهند و از او تمجید میکنند؛ میدان اطراف او را انسانهای پرشوری مثل خود او گرفته‌اند؛ میداند که اگر مجروح یا شهید شود، مردم با او چگونه با شور برخورد خواهند کرد، و آن انسانی که در چنان غربتی، در چنان ظلمتی، تنها، بدون یاور، بدون هیچ‌گونه امید کمکی از طرف مردم، با وسعت تبلیغات دشمن، می‌ایستد و مبارزه میکند و تن به قضای الهی میسپارد و آماده کشته شدن در راه خدا میشود. عظمت شهدای کربلا به این است! یعنی برای احساس تکلیف، که همان جهاد در راه خدا و دین بود، از عظمت دشمن نترسیدند؛ از تنهایی خود، احساس وحشت نکردند؛ کم بودن عدّه خود را مجوزّی برای گریختن از مقابل دشمن قرار ندادند. این است که یک آدم را، یک رهبر را، یک ملت را عظمت میبخشد: نترسیدن از عظمت پوشالی دشمن.

سیدالشهدا علیه‌الصّلاةوالسّلام، میدانست که بعد از شهادت او، دشمن تمام فضای جامعه و دنیای آن روز را از تبلیغات بر ضدّ او پر خواهد کرد. امام حسین علیه السّلام، کسی نبود که زمان و دشمن را نشناسد. می دانست دشمن چه خباثتهایی خواهد کرد. درعین حال، این ایمان و امید را داشت که همین حرکت مظلومانه و غریبانه او، بالأخره دشمن را هم در کوتاه مدّت و هم در بلند مدّت شکست خواهد داد. و همین‌طور هم شد. خطاست اگر کسی خیال کند که امام حسین علیه السّلام، شکست خورد. کشته شدن، شکست خوردن نیست. در جبهه جنگ آن کس که کشته میشود شکست نخورده است. آن کس که به هدف خود نمیرسد، شکست خورده است. هدف دشمنان امام حسین علیه السّلام، این بود که اسلام و یادگارهای نبوّت را از زمین براندازند. اینها شکست خوردند. چون این‌طور نشد. هدف امام حسین علیه‌السّلام این بود که در برنامه یکپارچه دشمنان اسلام، که همه‌جا را به رنگ دلخواه خودشان در آورده بودند یا قصد داشتند درآوردند، رخنه ایجاد شود؛ اسلام و ندای مظلومیت و حقانیّت آن در همه جا سر داده شود و بالأخره دشمن اسلام، مغلوب شود. و این، شد....

تاریخ را این‌جور میفهمید؟

    رهبر انقلاب اسلامی در بیانات خود بر لزوم تحلیل درست از تاریخ اسلام از سوی مسئولین کشور پرداخت وگفتند نباید سهل اندیش باشیم وباید نسبت به تاریخ اسلام عمق مسائل را بفهمیم وبه تبیین تاریخ اسلام خصوصآ زمان امام علی و امام حسین و هدف قیام پرداخت 

به همین نسبت به بررسی و تفاوت دیدگاه های رییس جمهور  ومقام معظم رهبری در خصوص تاریخ اسلام میپردازیم .

حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور ،در جمع مردم استان زنجان   .......        چهارشنبه 30 آبان 1393........

تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین

درس و پیام امام حسین(ع) درس برادری، وحدت، گذشت و قبول توبه از یکدیگر است و درس کربلا هم درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین می‌باشد.

امام حسین(ع) خیمه‌ای برپا کرد و عمر سعد را به مذاکره دعوت نمود؛ امامی که آگاه است که فردا او و یارانش توسط همین عمر بن سعد و یاران نادانش به شهادت خواهند رسید، اما خواست که با دنیا اتمام حجت کند و از همین‌رو در آن شب، ساعت‌ها با عمر سعد مذاکره کرد، تا نتیجه رویارویی آنان به جنگ ختم نشود.

مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تاریخ 15 مهر 94

یک عدّه‌ای در قضیّه‌ی مذاکره و مسئله‌ی مذاکره سهل‌انگاری میکنند، سهل‌اندیشی میکنند، مطلب را درست نمیفهمند. حالا بعضی‌ها بی‌خیالند -بی‌خیالان جامعه، که هرچه پیش بیاید برایشان اهمّیّتی ندارد، مصالح کشور از بین برود، منافع ملّی نابود بشود- که حالا با آنها کاری نداریم امّا بعضی بی‌خیال هم نیستند لکن سهل‌اندیشند، عمق مسائل را نمیفهند. وقتی صحبت مذاکره میشود، میگویند آقا شما چرا با مذاکره‌ی با آمریکا مخالفت میکنید؟ خب امیرالمؤمنین هم مذاکره کرد با فلان‌کس، امام حسین هم مذاکره [کرد]. خب اینها نشان‌دهنده‌ی سهل‌اندیشی است، نشان‌دهنده‌ی نرسیدن به عمق مسئله است. این‌جور نمیشود مسائل کشور را تحلیل کرد؛ با این نگاه عامیانه و ساده‌اندیشانه نمیشود به مصالح کشور رسید. اوّلاً امیرالمؤمنین که با زبیر یا امام حسین که با ابن‌سعد حرف میزند، او را نصیحت میکند؛ بحث مذاکره‌ی به معنای امروزی نیست؛ مذاکره‌ی امروزی یعنی معامله، یعنی یک چیزی بده، یک چیزی بگیر. امیرالمؤمنین با زبیر معامله میکرد که یک چیزی بده، یک چیزی بگیر؟ امام حسین با ابن‌سعد معامله میکرد که یک چیزی بده یا یک چیزی بگیر؟ [هدف‌] این بود؟ تاریخ را این‌جور میفهمید؟ زندگی ائمّه را این‌جور تحلیل میکنید؟ امام حسین رفت نهیب زد، نصیحت کرد، گفت از خدا بترس؛ امیرالمؤمنین زبیر را نصیحت کرد، خاطره‌ی زمان پیغمبر را یادش آورد، و گفت از خدا بترس؛ اتّفاقاً اثر هم کرد، زبیر خودش را از جنگ کنار کشید. امروز مذاکره به این معنا نیست؛ برای اینکه ما با آمریکا که شیطان بزرگ است، باید مذاکره کنیم یک عدّه‌ای واقعاً با نگاه سهل‌اندیشانه و عوامانه و بدون فهمِ حقیقتِ حال مثال می‌آورند و در روزنامه مینویسند، در سایت مینویسند و در سخنرانی میگویند که چرا امیرالمؤمنین با زبیر مذاکره کرد، شما با آمریکا مذاکره نمیکنید؟ یعنی این‌قدر اشتباه در فهم مسئله [وجود دارد]. این که حالا به این معنا مذاکره نبود.

محمد باقر نوبخت معاون رئیس جمهور  و  رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور   .....   94/07/16......

تمامی اندیشه‌های رئیس جمهور براساس رسالت‌های حوزه‌ علمیه است.

گویا اندیشه های دولت  بر گرفته  از روح حاکم بر اندیشه های  دانشگاه های غربی گرفته شده که این طور تاریخ بزرگ اسلام و واقعه بزرگ کربلا  را اینطور تحریف میکند، و بر وارونه جلوه دادن تاریخ اسلام تاکید میکنند  وسعی بر تحمیل عقاید غلط  خود بر نظام میباشند که رهبر انقلاب به عنوان پرچمدار انقلاب به تحلیل های دولت اینطور واکنش تند در مقایل این تحلیل های غلط میگیرند ، به همین منظور دولت باید موعظه رهبری را بپزیرند و یکبار دیگر تاریخ اسلام و با دیدی وسیع و عمیق بررسی کنند . 

امام خمینی (ره)

^{الف) اگر ما از مسئله قدس بگذریم، اگر ما از صدام بگذریم، اگر ما از همه کسانى که به ما بدى کردند بگذریم، نمى توانیم از مسئله حجاز بگذریم} 

  

^{ب) حکومت آل سعود، این وهابیهاى پست بی خبر از خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در قلب مسلمانان فرو رفته اند، به این اندازه که کارگزاران ناشى و بى اراده حاکمیت سعودى در این قساوت و بى رحمى عمل کرده اند، موفق نمى شدیم و حقا که این وارثان ابى سفیان و ابى لهب و این رهروان راه یزید روى آنان و اسلاف خویش را سفید کرده}

تفاوت هنر انقلاب و غرب از زبان شهید آوینی

«با انقلاب اسلامی، انسانی دیگر پای به عالم ظهور نهاده است که این انسان، طرحی نو در خواهد انداخت و عالمی دیگر بنا خواهد کرد و از مقتضیات این عالم جدید، یکی هم آن است که ادبیات و هنر دیگری پای به عرصه تحقق خواهد نهاد. از نظر ما، هنر انقلاب ماهیتا متمایز از آن مفهومی است که در دنیای غرب و غرب زدگان به نام هنرخوانده می شود.... هنر انقلاب، قالب و ماده هنر غربی را می گیرد و اما بدان روح و صورتی تازه خواهد بخشید و در نهایت، از لحاظ ماده و قالب کار نیز از هنر غربی تمایز خواهد یافت و در مراحل بعدی سعی خواهند کرد که در ماده هنر و قالب های آن نیز، تغییراتی متناسب با روح و عهد خاص خویش ایجاد کنند»